من طفل شما هستم
- من الی یک سالگی به شیر مادر یا شیر خشک حاوی آهن ضرورت دارم. شما می توانید پس از یک سالگی نیز من را با شیر مادر تغذیه کنید.
- من می دانم چی وقت گرسنه هستم یا سیر شده ام. من ذریعه رفتارم به شما اطلاع می دهم. لطفاً وقتی که گرسنه هستم، من را تغذیه کنید. بگذارید تا زمانی که سیر می شوم، غذا بخورم.
- من در حدود 6 ماهگی یک جهش رشدی خواهم داشت. ممکن است بیشتر یا به مدت طولانی تری شیر بخورم.
- من به سرعت در حال رشد هستم. اگر ذریعه بوتل شیر مادر یا شیر خشک بنوشم، ممکن است در بعضی از وعده ها بیشتر از 4 اونس (115 میلی لیتر) بخورم.
- وقتی حدود 7 یا 8 ماهه شوم، به من کمک کنید تا یاد بگیرم از پیاله بنوشم. در وعده های غذایی و میان وعده ها، یک پیاله حاوی شیر مادر، شیر خشک یا آب به من بدهید.
با کمک شما من یاد خواهم گرفت که غذا بخورم.
مطمئن شوید که آماده هستم.
برای خوردن غذاهای جامد، باید قادر باشم:
- بنشینم و سرم را ثابت نگه دارم.
- با باز کردن دهانم یا خوردن غذا از قاشق نشان دهم که می خواهم غذا بخورم.
- با بستن دهانم یا چرخاندن سرم به سمت دیگری نشان دهم که غذا نمی خواهم.
من از 4 مرحله غذایی عبور خواهم کرد:
1
2
3
4
غذای اول من باید یک نوع غذا باشد
- فقط یک غذای جدید را در هر بار به من بدهید. این به من کمک می کند تا به غذاهای نو عادت کنم.
- آن را با افزودن شیر مادر یا شیر خشک رقیق کنید. شما می توانید به تدریج آن را غلیظ تر کنید.
- ممکن است ابتدا حدود یک قاشق چایخوری بخورم و سپس با عادت کردن به خوردن از قاشق، بیشتر بخورم.
- به اساس غذاهایی که با من سازگار است، پیش بروید. غذایی که می دانید خوش دارم را همراه با غذای نو به من بدهید. من تنوع را خوش خواهم داشت.
- علائم آلرژی غذایی مانند استفراغ، خس خس سینه، اسهال، بثورات جلدی یا تورم را زیر نظر داشته باشید. اگر به غذای نو واکنش نشان دادم، با ارائه دهنده خدمات صحی من به تماس شوید یا مرا به اتاق عاجل ببرید.
من باید به روش خودم غذا بخورم
- اگر بخواهم غذای بیشتری، دهانم را باز می کنم.
- اگر غذای بیشتری نخواهم، دهانم را می بندم یا سرم را برمی گردانم. مرا وادار به خوردن نکنید.
- ممکن است غذا را تف کنم یا چهره ام تغییر کند. من در حال آشنا شدن با طعم های نو و نحوه حرکت دادن غذا در دهانم هستم.
- اگر چیزی را خوش نداشتم، یک هفته صبر کنید و بگذارید دوباره آن را امتحان کنم. ممکن است قبل از اینکه چیزی را خوش داشته باشم، نیاز باشد آن را 10 بار یا بیشتر امتحان کنم!
- غذا روی دستانم، رویم و موهایم خواهد ریخت. سعی کنید نگران کثیفی نباشید. حالا که در حال یادگیری خوردن هستم، به من افتخار کنید.
- بگذارید با دستانم یا قاشق خودم غذا بخورم. من از آلاشه ام برای له کردن غذا و از زبان و انگشتانم برای حرکت دادن آن در دهانم استفاده می کنم.
- در وعده های غذایی فامیلی با من غذا بخورید. وقتی که شما همراه من هستید من بهتر غذا می خورم. بگذارید تلویزیون و تلیفون همراه را خاموش کنیم تا بتوانیم صحبت کنیم.
بگذارید با انگشتانم غذا بخورم.
غذاها را مصئون کنید تا من خفه نشوم.
غذاهای مصئون برای خوردن با «انگشت» عبارتند از:
- قطعات ریزه ترکاری پخته شده یا میوه های نرم
- قطعات ریزه گوشت پخته شده، مرغ یا فیل مرغ
- لوبیاهای پخته شده له شده، زرده تخم مرغ یا توفو
- نودل یا برنج توته شده
- قطعات نان توست به اندازه ای که بتوان چک زد، بیسکویت ساده یا تورتیلای نرم
چقدر باید غذا بخورم؟
اینجا چند ایده وجود دارد:
6 الی 8 ماهه
2 قاشق غذاخوری شفتالو پوره شده
3 قاشق غذاخوری غلات جو دوسر مخصوص نوزاد
8 الی 10 ماهه
3 قاشق غذاخوری نخود له شده
3 قاشق غذاخوری برنج قهوه ای پخته شده
1 قاشق غذاخوری مرغ پخته شده و توته شده
10 الی 12 ماهه
2 قاشق غذاخوری آووکادو خورد شده
3 قاشق غذاخوری پاستای غلات کامل پخته شده و خورد شده
وقت نوشیدن از پیاله
ایمنی غذا
باید قبل از آماده کردن غذا یا غذا دادن به من، دست هایمان را بشوییم.
غذای من را در یک بشقاب کوچک بگذارید و با قاشق طفل به من غذا بدهید.
هر میزان شیر مادر یا شیر خشک و هر غذایی که در بوتل، پیاله یا بشقاب بعد از غذا خوردن باقی مانده را دور بریزید.
غذای من را در مایکروویو گرم نکنید. ممکن است دهان من بسوزد.
غذاهایی که باید از آن ها پرهیز کنید:
من به غذاهایی ضرورت دارم که برای سن من مناسب باشد و به رشد بهتر من کمک می کند.
من به بوره، نمک، چربی یا مواد افزودنی اضافی نیاز ندارم. تا زمانی که حداقل 12 ماهه شوم، نباید به من آبمیوه بدهید.
- ترکاری خام
- بیکن
- انگور کامل
- ماهی با استخوان
- کچالو، جواری یا چپس ترتیلا
- پاپکورن
- شیرینی سخت
- مغزباب
- هات داگ
- گوشت های لوله ای

گوشت نیمه پخته یا خام

شیر گاو

عسل یا غذاهایی که با عسل تهیه شده اند. عسل گاهی حاوی باکتری (کلوستریدیوم بوتولینیوم) است که می تواند باعث مریضی در نوزادان شود. من تا زمانی که حداقل 12 ماهه شوم، نباید عسل بخورم.
بعد از اینکه سائر غذاهای جامد را امتحان کردم، به من مسکه ممپلی بدهید. اگر فامیل ما حساسیت به غذا یا تخم مرغ داشته باشند، مانند اگزما یا مشکلات جلدی دیگر، انجام این کار می تواند مفید باشد. یک لایه نازک و کوچک از مسکه ممپلی را روی بیسکویت بمالید یا آن را با ساس سیب و دارچین مخلوط کرده و به طور نازک روی نان بمالید. به مدت 2 ساعت بعد از خوردن آن، مراقب من باشید تا مطمئن شویید که واکنشی نشان نمی دهم.
با من بازی کنید!
ببینید چه کارهایی می توانم انجام دهم!
6 الی 9 ماهه
- من می توانم بنشینم و غلت بزنم.
- من شروع به خزیدن و سینه خیز رفتن خواهم کرد.
- من دوست دارم چیزها را تکان بدهم و آن ها را بیندازم تا ببینم چه اتفاقی می افتد.
9 الی 12 ماهه
- من خوش دارم از دست هایم استفاده کنم. من می توانم فنجانم را نگه دارم.
- من دوست دارم اشاره کنم و به نشانۀ خداحافظی دست تکان بدهم.
- من دا-دا و ما-ما می گویم.
- من می توانم خودم را برای ایستادن بالا بکشم.
مرا مصئون و صحتمند نگه دارید
- من به معاینه و واکسین ضرورت دارم تا صحتمند بمانم. من باید در 6 ماهگی، 9 ماهگی و 1 سالگی به داکتر مراجعه کنم.
- بعد از خوردن غذا، بیره ها و دندان هایم را با یک تکه پاک و مرطوبِ نرم یا یک برس انگشتی نرم از جنس لاستیک یا سیلیکون تمیز کنید. به محض اینکه اولین دندان هایم ظاهر شدند، استفاده از یک برس نرم با کریم دندان حاوی فلوراید را شروع کنید.
- هرگز من را با بوتل شیر در رختخواب نگذارید. ممکن است خفه شوم، دچار گوش درد شوم یا دندان هایم آسیب ببینند.
- اگر دیگران به من غذا می دهند، حتماً بپرسید که چه غذایی و چه مقدار می خورم.
- بگذارید کاوش کنم و یاد بگیرم. مثل من روی زمین بنشینید و از دید من به اتاق ها نگاه کنید. حالا اتاق ها را برای من مصئون کنید.
- مرا از سگرت، دخانیات و هر قسم دود یا بخار دیگر دور نگه دارید. دود به شش های من آسیب می زند و می تواند مرا مریض کند.
- قبل از اینکه سوار موتر شویم، مرا در چوکی طفل در موتر بسته کنید. این قانون است! چوکی مرا در صندلی عقب موتر نصب کنید، به سمت عقب.